Niagara falls en meer leuke dingen

Ik moet zeggen dat ik het erg getroffen heb met de onderzoeksgroep waar ik in terecht gekomen ben. Iedereen is superaardig en het project is ook echt leuk. Het enige nadeel is dat het deze zomer eigenlijk te vol is voor de faciliteiten die ze hebben, maar daar valt mee te leven. Ondanks dat ze allemaal zo aardig zijn, doe ik eigenlijk vrij weinig met m’n labmates. De meeste van hen zijn namelijk grad students (master + PhD) en de werkmentaliteit is hier heel anders dan in Europa. Het is namelijk de bedoeling dat er 60-urige werkweken gemaakt worden, al zijn ze lang niet 60 uur per week daadwerkelijk aan het werk, maar ze zijn wel vaak aanwezig. Het is daarom ook heel gewoon om in het weekend of in elk geval op zaterdag te moeten werken. Daarnaast hebben ze zelf natuurlijk ook nog een leven en zien ze mij al elke dag, dus ik snap wel dat ze in hun vrije tijd wat anders willen doen. Er is gelukkig wel één meisje, A, dat komend jaar begint met haar graduate, maar nu vast rotations doet bij verschillende onderzoeksgroepen om te kijken welke ze het leukst vindt. Zij heeft nu ook vrij relaxte werkweken en kent ook nog niet zoveel mensen hier. Ik ben dan ook met haar in het weekend van 11/12 juli naar Niagara Falls geweest!

Zaterdagochtend zijn we erheen gereden en direct naar de Canadese kant gegaan, waar we een hostel hadden geboekt. Vandaar hebben we eerst een hiking trail naar whirlpools gedaan. De natuur was echt prachtig en de rivier was helderblauw. We hadden ook ontzettend geluk met het weer, want het was lekker zonnig dus ik heb een mooie farmer’s tan gekregen. Daarna zijn we naar de watervallen gelopen. Het blijft heel mooi, maar ik ben wel een beetje verwend wat betreft watervallen in Iguazú dus dit was niet heel indrukwekkend meer. Verder hebben we nog een beetje door het stadje gelopen en na gegeten te hebben zijn we weer teruggegaan naar de watervallen, waar we mensen gekeken hebben tot het donker werd. ’s Avonds werden de watervallen namelijk verlicht wat een spectaculair effect gaf. Op een gegeven moment werden zelfs de kleuren van de Amerikaanse vlag op de Amerikaanse watervallen geschenen en die van de Canadese vlag op de Canadese watervallen.

De volgende dag zijn we als eerst naar de butterfly conservatory en botanic garden gegaan. De vlinders kwamen daar vaak gewoon op je zitten. Ik heb nog een tijdje een verstekeling op m’n been gehad, die zelfs bleef zitten terwijl ik rondliep en de trap op ging! Vervolgens zijn we weer naar de watervallen gegaan en hebben de “Journey behind the falls” gedaan. Hiervoor ging je met een lift naar een tunnel die achter de watervallen liep. Er waren twee openingen daadwerkelijk achter de watervallen, waar je al het water naar beneden zag komen, maar het mooiste was toch het observation deck net naast de watervallen, vanwaar je een prachtig uitzicht had.

Verder is het me eindelijk gelukt wat gekleurde kristallen te groeien! Ik had groene en blauwe. De groene zijn waarschijnlijk wat ik wil, maar die waren helaas niet geschikt voor x-ray diffractie. De blauwe konden wel geanalyseerd worden en bleken een cobaltcomplex met startmateriaal van m’n substraatsynthese als liganden. M’n substraat was dus duidelijk niet erg zuiver, maar goed, ik ben op de goede weg. Als het niet lukt om de groene kristallen goed te laten groeien zijn er nog wel andere analysemogelijkheden dus daar ga ik me nu mee bezig houden. Wanneer ik geen reacties aan het doen ben, kan ik nu gelukkig wat DFT berekeningen uitwerken met m’n mentor; dat is ook erg leerzaam!

Afgelopen weekend was ook weer gezellig. Zaterdag was echt een cheat day, want ik heb zo ongeveer niks gezonds gegeten, maar ach, af en toe mag dat wel. Ik begon de dag wel goed door naar de sportschool te gaan, maar daarna heb ik ben en jerry’s, een donut, een popsicle, chips en smores gegeten. ’s Avonds zijn we naar een street light festival hier gegaan. Het was helaas iets minder spectaculair dan ik had gedacht, maar er waren wel wat leuke dingen, zoals een muur waar je een led met een magneet tegen aan kon gooien en een soort van ballen met fluorescerende verf waar je met UV-licht op kon schrijven. Zondagochtend begon de dag goed met crèpes en daarna zijn we naar het strand gegaan. We konden helaas niet het water in, waarschijnlijk vanwege een bacterie of iets dergelijks, maar het was nog steeds wel leuk. ’s Avonds zijn we nog naar de bioscoop gegaan, waar we Selfless gezien hebben; echt een aanrader!

Maandag is m’n begeleider van het project dat ik in januari gedaan heb voro m’n studie langsgekomen, want die had een conferentie in Boston vorige week en was toch al van plan een road trip te maken, waarbij Rochester toevallig op de route lag. Dus ik heb hem een beetje kunnen laten zien waar ik mee bezig ben en we zijn nog uiteten geweest. Het was wel gek om weer Nederlands te praten. Natuurlijk communiceer ik via whatsapp, facebook en facetime nog vaak in het Nederlands, maar dat is toch anders dan in het echt. Ik had nu meerdere keren dat eerst het Engelse woord me te binnen schoot en daarna pas het Nederlandse woord. Sowieso denk ik eigenlijk alleen nog maar in het Engels. Zelfs als ik bedenk wat ik mensen uit Nederland wil vertellen, bedenk ik dat eerst in het Engels, terwijl ik het uiteindelijk natuurlijk in het Nederlands vertel. Dat zal in Nederland wel weer even wennen worden.

Gek is dat het hier nu toch langzaam als thuis begint te voelen. In het begin had ik nog wel eens zoiets van waar ben ik nu toch weer aan begonnen, maar nu ik m’n draai op het lab gevonden heb en leuke vrienden gemaakt heb, heb ik er absoluut geen spijt van. Hoe dan ook, ik zal nu maar een eind breien aan m’n verhaal, want ik had toch weer meer te vertellen dan ik dacht. Volgende keer meer over m’n laatste avonturen hier!