Geschiedenis & cultuur op Java

Dit is alweer mijn laatste nacht op Java en wat hebben we hier veel meegemaakt zeg. Dit wordt dus een enorm verhaal (sorry!), maar ik zal bij het begin beginnen.

Zoals ik in m'n eerste blog al zei, zijn we vrijdag 15 augustus naar Jakarta gevlogen. Het was wel eerst nog een stuk rijden van Brastagi/Berastagi naar het vliegveld bij Medan, vanwaar we vlogen en onderweg kregen we problemen met de auto. Hij schokte al af en toe in het begin maar dit werd steeds erger en we moesten steeds langzamer rijden. Onze chauffeur heeft allerlei mensen gebeld en uiteindelijk heeft een vriend van hem die taxichauffeur is ons weggebracht. Toen waren we gelukkig alsnog ruim op tijd op het vliegveld. Daar waren natuurlijk weer wat Indonesiërs die met ons op de foto willen. Er zijn trouwens ook zat mensen die gewoon stiekem foto's van ons maken, dat is best wel raar. Je wordt ook heel vaak aangestaard en in winkels wordt je gelijk achtervolgd door 10 giechelende winkelbediendes. Hoe dan ook, onze vlucht naar Jakarta verliep goed. Het enige nadeel was dat er mensen durians mee aan boord hadden genomen. Een durian is een stuk fruit dat er een beetje uitziet als een groene kokosnoot met stekels. Maar durians stinken echt ontzettend dus het hele vliegtuig rook daar naar, wat niet bepaald prettig is als je al misselijk bent.

Ik moet trouwens terugkomen op m'n uitspraak over het chaotische verkeer in Indonesië, want op Java is het allemaal al véél meer gereguleerd dan op Sumatra. Er zijn hier overal gewoon verharde wegen en rijstroken.

Na aankomst in Jakarta zijn we gelijk naar de buurt Kota gegaan. In die buurt staan veel gebouwen die gebouwd zijn in de tijd dat Indonesië een Nederlandse kolonie was. De volgende dag hebben we ook nog even de oude haven bezocht waar mensen nog heel veel met de hand uitladen en zelfs iemand hangend aan een paar touwtjes de boot aan het schilderen was. Daarna zijn we naar Bandung gereden. Bandung is eigenlijk gesticht door de Nederlanders. Er liep daar eerst alleen een belangrijke weg, de Postweg, om West-Java en Oost-Java te verbinden, toen een Nederlandse gouverneur-generaal daar een stok in de grond plantte en besloot dat hij daar een stad wilde bouwen. Omdat het onder Nederlands bewind gebouwd is, staan er ook heel veel Westers uitziende huizen in Jugendstil- en Art-Decostijl. Dus we hebben een beetje door de stad gelopen om die te bewonderen. Zulk soort huizen zijn trouwens ook wel te vinden in andere steden, maar iets minder omdat die steden alleen maar uitbreid zijn door de Nederlanders. Iets minder in Bandung was dat we beide ochtenden al om 5 uur gewekt waren door de moskee die een paar meter verderop stond en de oproep om te komen bidden zo hard was dat het leek alsof ze in je oor stonden te tetteren. Verder zijn we nog naar een actieve vulkaan gegaan in de buurt maar die viel helaas een beetje tegen. Het was namelijk superdruk omdat het weekend was en het enige wat je zag, was een krater waar wat kleine rookwolkjes uitkwamen. Die dag (17 augustus) werd trouwens de onafhankelijkheid gevierd. We hebben in een klein dorpje gezien hoe een aantal jongens in geoliede palen probeerden te klimmen om de spullen die bovenin hingen naar beneden te gooien. Onze chauffeur vertelde dat ze er wel een paar uur over doen om naar boven te komen.

Maandag 18 augustus zijn we vanuit Bandung met de trein naar Yogyakarta gegaan. De treinreis duurde zo'n 7,5 uur, maar gelukkig hadden we wel lekkere stoelen die achterover konden. Vanuit de trein had je, vooral in het begin, echt supermooi uitzicht over allemaal rijstterrassen. Na aankomst in Yogyakarta gingen we gelijk door naar ons hotel dat vlakbij de Borobudur, een van de zeven wereldwonderen, lag. Daar hebben we die avond nog even gezwommen, want er was een mooi buitenzwembad. Tot nu toe hebben we best wel pech gehad wat betreft zwembaden. Bij de hotels die een zwembad hadden was het namelijk of te koud of we hadden geen tijd of het zwembad was dicht. Maar gelukkig konden we er dus nu even van genieten.

Dinsdagochtend zijn we om 6 uur naar de Borobudur gegaan, omdat we hadden gelezen dat het dan nog enigszins rustig en koel is. De Borobudur is een enorme Buddhistische tempel en betekent letterlijk ook gewoon 'tempel op de berg'. Het was echt ontzettend indrukwekkend. Er zijn eerst zes vierkante lagen met buddha's en reliëfs die allerlei verhalen vertelden. Op de onderste laag werden de goede en slechte eigenschappen van mensen getoond en hoger waren allerlei andere verhalen zoals het verhaal van Buddha die als zoon van een koning opnieuw werd geboren. Bovenop de vierkante lagen zijn drie ronde lagen; dit moet Nirwana oftewel de hemel voorstellen. Bij de zevende laag begint de hemel dus, vandaar ook onze uitdrukking 'in de zevende hemel zijn'. Op die ronde lagen stonden allemaal stupa's, dat zijn een soort belvormige, stenen ornamenten met daaronder een buddha. Helemaal bovenop stond één grote stupa waar niks in zat, want dat is waar God is en die konden ze niet afbeelden. Het was maar goed dat we vroeg gegaan waren, want toen wij weggingen was het inderdaad al veel drukker en warmer. 's Middags zijn we eerst nog in de richting van de Merapi vulkaan gegaan. Je kon dan met een jeep in 1,5 uur naar de kraterrand rijden. Het was alleen heel erg bewolkt en mistig dus we waren bang dat we dan niks zouden zien. Daarom hebben we dat maar niet gedaan, maar zijn we direct doorgegaan naar Yokyakarta waar we door de grootste winkelstraat zijn gelopen. Dit hield echter voornamelijk in dat er ontzettend veel marktkraampjes stonden die allemaal hetzelfde verkochten, namelijk batik, tasjes en sieraden. 's Avonds hebben we wel heel leuk gegeten bij een tentje langs de weg waar je keuze had uit wat gefrituurde hapjes en stokjes met allerlei soorten vlees erop. Als je dit had uitgekozen werd dit voor je opgewarmd en kon je het zittend op een kleedje op straat opeten.

De dag daarna hebben we de Kraton bezocht. Dat is het paleis van de sultan van het gebied rondom Yogyakarta. Bijzonder is dat deze sultan ook echt nog politieke macht heeft. Dit komt omdat de 9e sultan een belangrijke rol heeft gespeeld bij het onafhankelijk worden van Indonesië. Vervolgens zijn we naar de hindoeïstische tempel Prambanan gegaan. Dit is een complex met een grote tempel voor Shiva, twee wat kleinere tempels voor Vishnu en Brama, wat wachttempels en verder nog zo'n 240 kleinere tempels. Van die kleinere tempels waren er echter pas twee gerestaureerd en verder lagen er allemaal hoopjes stenen. Wat wel opvallend is, is dat iedereen zowel bij de Borobudur als bij Prambanan gewoon alles aanraakt en ook op dingen zit waar bij staat dat je er niet op mag zitten. Maar de paar bewakers die er rondlopen doen daar ook niet echt moeilijk over en dat terwijl beide op de UNESCO werelderfgoedlijst staan.

Donderdag en vrijdag hebben we voornamelijk in de auto gezeten met een overnachting in Kediri op weg naar de Bromo vulkaan. Onderweg hebben we wel prachtige panorama's gezien van plantages en schattige dorpjes omgeven door wildernis. We hebben ook nog een stop gehad bij een klein hutje waar ze een python hadden van (volgens onze chauffeur) 10 meter lang. Die slangen komen hier gewoon in het wild voor. Ik moet er toch niet aan denken zo'n beest tegen te komen. Ook hebben we tussendoor nog even door Malang gelopen. Deze stad is net als Bandung door de Nederlanders gesticht maar is een stuk kleiner. Hier hebben we over de vogelmarkt gelopen waar ze overigens niet alleen vogels maar ook katten, konijntjes, hondjes, aapjes, hamsters, eekhoorntjes en egels hadden. Echt zo schattig; ik zou er zo een heleboel mee hebben genomen als het kon! Er zaten soms wel heel veel dieren in een klein kooitje, dat was een beetje zielig om te zien. Al zal dat waarschijnlijk wel beter zijn als ze eenmaal verkocht zijn.

Zaterdagnacht moesten we om 3 uur vertrekken naar een uitzichtpunt vanwaar je de zonsopgang over de Bromo vulkaan. Natuurlijk was er precies die nacht een bruiloft bij de buren en wel zo hard dat het leek alsof ze in je kamer muziek aan het maken waren, lucky us. Uiteindelijk heb ik gelukkig nog wel redelijk geslapen. Bij het uitzichtpunt hebben we eerst een tijd moeten staan klappertanden voor de zon opkwam ondanks onze zes lagen kleren, maar het uitzicht was het meer dan waard! Het enige jammere was dat we daar echt met 100 andere mensen stonden, zo niet meer. Dus het was lastig een goed plekje te vinden. Toen de zon goed en wel op was, zijn we naar de rand van de Bromo vulkaan gelopen waar je zo de krater in kon kijken. Er kwamen echt heel veel rookwolken uit, dat zag er wel cool uit. 'S middags zijn we naar Kalibaru gereden.

In Kalibaru hebben we zondag een kleine plantage bezocht. De opbrengsten van deze plantage gingen deels naar een stichting die arme kinderen en weeskinderen helpt door bijvoorbeeld een school te bouwen. Ook kunnen deze kinderen meehelpen op de plantage. Het leuke was dat ze hier een kleine proeftuin hadden met een paar bomen en planten van alles wat ze verbouwden. Deels hier en deels op andere plekken in Indonesië hebben we nu rietsuikervelden, nootmuskaatbomen, cassavebomen, cacaobomen, tabakplanten, koffieplanten, pindaplanten, rijstvelden, kruidnagelbomen, rubberbomen, palmoliebomen, maïsvelden, mandarijnenbomen, peperplanten, kaneelbomen, palmsuikerbomen, bananenbomen (die groeien hier echt als onkruid) tomatenplanten, pompoenplanten en theeplantages gezien. Na de rondleiding op de plantage kregen we nog een dansvoorstelling van de kinderen en hebben ze allerlei dingen van bamboebladeren voor ons gevouwen, echt superschattig! 'S middags zijn we met paard en wagen door kampungs, kleine dorpjes, gereden en tussendoor hebben we ook rondgelopen. We hadden snoepjes en zeep om uit te delen aan de mensen die daar woonden. Het ziet er prachtig uit tussen alle velden, maar die mensen hebben echt een zwaar leven. Ze voeren zwaar werk uit op de plantages en ze wassen zich, doen hun behoefte en poetsen hun tanden in hetzelfde riviertje. Dan besef ik me toch wel hoe makkelijk ons leven eigenlijk is.

Nog maar 5 daagjes en dan zit onze vakantie er helaas al weer op. Maar eerst nog naar Bali morgen en daar heerlijk relaxen! Daar zijn we ook wel aan toe na al die keren vroeg opstaan. We hebben nog niet echt specifieke plannen, maar het gaat vast leuk worden!