Weer op de motor en stadsgezelligheid

We zijn uiteindelijk twee dagen op Don Det gebleven. De eerste dag hadden we een fiets gehuurd en zijn we over erg hobbelige zandweggetjes vol met stenen naar Don Khon, het eiland ten zuiden van Don Det gefietst. Hierbij kwamen we weer langs een heleboel rijstvelden, waarvan de rijst helaas al geoogst was maar die nog steeds mooi waren. Verder hebben we nog een korte duik in de rivier genomen. Dat was ongeveer alles wat we gedaan hebben, want er waren nog wel wat watervallen, maar we hoorden dat die niet echt de moeite waard waren. De tweede dag was echt puur om te ontspannen. We hadden hangmatten hangen voor onze bungalow en daar hebben we bij a de hele dag in liggen lezen. De dagen ervoor hebben we zoveel gelopen in Angkor en tijdens de trekking dat we daar echt even aan toe waren.

Daarna zijn we doorgereisd naar Thakhek en dat was een hele onderneming. Om te beginnen moesten we met de boot van het eiland af en daarna gingen we met een grote bus naar Pakse. Dat ging allemaal best vlot en in Pakse konden we ook direct overstappen op de bus die naar Thakhek ging. Die bus stopte niet eens echt, we moesten er instappen terwijl hij voetstaps reed. Dat viel dus allemaal erg mee, maar toen kwam het. Over 100 km hebben we zo'n 4 uur gedaan omdat de bus elke paar kilometer weer 10 minuten stil ging staan om spullen af te zetten of op te pikken. Dit hebben we wel vaker meegemaakt, maar niet dat er dan zo uitgebreid gestopt werd. Dat schoot niet erg op. Bovendien maakten we ook geen stop voor avondeten. Er kwamen alleen af en toe vrouwtjes met sticky rice en vlees op een spies de bus in. Uiteindelijk hebben we toch maar zo'n spies gekocht want we hadden erge honger en ander eten was er niet. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet wil weten wat ik gegeten heb. Erg lekker was het in ieder geval niet. Gelukkig gingen de laatste 150 km een stuk sneller en waren we zo toch voor middernacht in Thakhek maar totaal was het een reis van ruim 12 uur.

De volgende ochtend wilden we twee motors huren om de Thakhek motorbike loop te doen. Het was enorme chaos bij de verhuur dus het duurde even, maar het is gelukt. Al vrij snel hadden we een eerste hindernis, want aan net begin van de loop stond politie toeristen aan te houden. We hadden gehoord dat je het beste gewoon door kan rijden, maar als ze je zo duidelijk maken dat je moet stoppen, slaat de twijfel wel even toe. Uiteindelijk zijn we toch doorgereden en kwam er niemand achter ons aan dus dat was een goede keuze geweest. Later op de loop zijn we nog best vaak politie tegengekomen, maar die probeerden ons niet aan te houden dus daar konden we altijd gewoon doorrijden zonder problemen. We hebben eerst de buddha cave bezocht, die nogal tegenviel want het was maar een kleine grot met kleine buddhabeeldjes erin. Vervolgens hadden we een mooie plek gevonden om in de heldere rivier even af te koelen. Daarna zijn we rustig doorgereden met wat stops tussendoor naar Thalang, waar we de eerste nacht doorbrachten. In het begin was het landschap nog niet zo bijzonder, maar we reden later steeds meer tussen de bergen en het laatste stuk die dag reden we langs een artificieel meer (ontstaan door dammen die gebouwd zijn om energie op te wekken), waar nog allemaal dode bomen uitsteken, wat een mysterieus effect geeft. Ondanks dat het overdag bloedheet was, koelde het 's avonds erg af en op de motor was het dan ook best koud. In Thalang is het Sabaidee Guesthouse, waar de meeste reizigers die de loop doen verblijven. Daar organiseerden ze een all you can eat bbq met heerlijke spiesen vlees en groente, salade, frietjes, pizza (wel zonder kaas helaas) en loempia's. Daarna was er ook nog eens een toetjesbuffet. Na het diner in de bus de avond ervoor was ik wel toe aan een goede maaltijd dus daar heb ik erg van genoten.

De dag daarna zijn we doorgereden naar de Konglor cave. Het eerste stuk reden we nog verder langs het meer. Daarna weer wat meer tussen de bergen en langs kleine dorpjes waar de kinderen altijd enthousiast zwaaien en ons begroeten met sabaidee (= hallo). Die dag was het helaas erg bewolkt en was er harde en koude wind. Zelfs met een trui en lange broek aan was het tot een uur of 12 daardoor heel erg koud op de motor. Vlak voor de afslag naar de Konglor cave hadden we nog een prachtig uitzicht op de vallei met bergen aan beide kanten. Vervolgens gingen we die vallei in en reden we dus steeds meer tussen de bergen. Dit lijkt dood te lopen, maar aan het eind is de Konglor cave waar je met een bootje doorheen kan varen. Helaas waren we die dag net te laat om de boottour te doen.

De volgende ochtend hebben we zo vroeg mogelijk de boottour gedaan. Vooral de grootte van de cave is erg indrukwekkend. Verder vind ik alle caves ondertussen toch wel erg op elkaar lijken, dus voorlopig even geen caves meer. Daarna hadden we nog een lange weg te gaan, want we wilden de loop in drie dagen doen, maar dan is de laatste dag wel 180 km. Bovendien konden we ook pas om half 11 beginnen, omdat we eerst de cave hadden bezocht. We waren bang dat we het laatste stuk in het donker zouden moeten rijden, maar van de 180 km is 100 km snelweg en dat is ook echt een goede weg dus daar konden we goed doorrijden. Zo waren we precies met zonsondergang weer terug in Thakhek. Op het stuk van de Konglor cave naar de snelweg was nog een prachtig uitzicht op de bergen. Veel mensen nemen vanaf de Konglor cave dezelfde weg terug omdat ze dat mooier vinden dan de snelweg, maar dan missen ze wel dit punt wat in mijn ogen het beste was van de hele loop dus ik ben erg blij met hoe wij het gedaan hebben. Op de snelweg hadden we ook nog een leuke pauze. We stopten namelijk even langs de kant van de weg om even te bewegen voor we weer verder konden en toen kwam er een man naar ons toe die gebaarde of we wat wilden drinken. We dachten eerst dat hij ons wat probeerde te verkopen maar zagen daarna dat hij met vrienden en/of familie zat en ze iets leken te vieren. Toen we daar naartoe liepen kregen we gelijk een glas bier in onze handen gedrukt en wilden ze allemaal selfies met ons maken. We weten nog steeds niet wat ze vierden, want die vraag begrepen ze niet, maar het was een erg leuke ervaring. Ik heb zelfs nog een hoed gekregen van de eerste man die ons wat te drinken aanbood.

Die avond hebben we in Thakhek in een restaurantje in een achterafstraatje gegeten. Ik zeg restaurantje, maar het waren eigenlijk gewoon wat vuurtjes, tafels en stoelen op een hoek buiten. Het eten was echter heerlijk en heel goedkoop. Als toetje hadden we icecream banana waffle besteld voor €1, wat maar liefst drie zelfgemaakte ijshoorntjes bleken te zijn met chocolade en vanille ijs, banaan, slagroom, cornflakes, sprinkles, snoepjes en een oreo. Daarna zaten we dus goed vol. Vervolgens moesten we nog heel lang wachten op de nachtbus naar Vientiane die pas om iets van half 1 's nachts vertrok. In deze bus hadden ze warempel echte bedjes, al waren ze vrij kort. Ik paste er gelukkig net in. Ze hadden ons verteld dat de bus 6,5 uur zou duren, maar helaas moesten we er 5 uur later alweer uit. Vervolgens moesten we met een tuktuk naar het andere busstation om van daaruit de minivan naar Vang Vieng te nemen. Die reed verbazingwekkend genoeg ook door waardoor we er na 3 uur al waren in plaats van 4,5 uur.

In Vang Vieng hebben we toen mountainbikes gehuurd om de omgeving te verkennen. Vang Vieng zelf vond ik echt niks aan. Het was heel toeristisch en dan vooral vol met backpackers die alleen maar willen partyen. Zodra je een stukje buiten het stadje reed fietste je echter al snel midden tussen de rijstvelden en bergen. We zijn eerst naar een blue lagoon gefietst, maar daar stikte het echt van de Laotianen, want het was zondag. Daarna hebben we nog een berg beklommen, wat een hele klim was van wel 45 minuten. Dat was het gelukkig helemaal waard, want van de top hadden we echt prachtige uitzichten. Daarna waren we erg moe en zijn we rustig teruggegaan en vroeg naar bed.

De volgende ochtend namen we namelijk alweer om 7 uur de minivan door naar Luang Prabang, want dat was de goedkoopste optie en in de minivan konden we wel enigszins verder slapen. We hebben die middag een beetje in Luang Prabang rondgelopen en de heuvel beklommen in het centrum, vanwaar we prachtige uitzichten hadden. Luang Prabang is een koloniaal stadje dat niet erg Aziatisch aanvoelt, maar wel erg gezellig is. Het deed me een beetje denken aan Hoi An, m'n favoriete stadje in Vietnam. Die avond hebben we een kookcursus gedaan, zoals we in elk land doen, om de Laotiaanse gerechten te leren. Om te beginnen hebben we geleerd hoe ze sticky rice maken. Dit is een heel erg plakkerige rijst, typisch voor Laos, die je met je handen eet en in sausjes dipt. Zonder bamboestomer is het helaas wel iets ingewikkelder. Verder hebben we nog paddenstoelen in een soort curry gestoomd, lemongrass gevuld met gekruide kip (dit was een heel gedoe) en een soort rijstepap gemaakt met paarse sticky rice. Het was allemaal weer erg lekker!

De dag daarna zijn we vroeg opgestaan om naar de Kuang Si waterval te gaan. Dit is een van de bekendste watervallen in Laos en heeft meerdere levels. Doordat we zo vroeg waren, waren er maar een paar andere toeristen en konden we rustig foto's maken. We hebben daar ook even gezwommen, maar het water was steenkoud. Vervolgens zijn we doorgereden naar de Tad Sae waterval, die ook erg mooi was, en hebben we de zonsondergang boven de Mekong gezien. Er is elke avond een night market in de straat vlakbij ons hostel dus daar hebben we die avond uitgebreid geshopt.

De laatste dag in Luang Prabang zijn we nog naar twee museums gegaan: het uxo (unexploded ordnance) museum en traditional arts and ethnology centre. De eerste ging dus over de hoeveelheid onontplofte bommen die nog verspreid liggen over Laos en waar elk jaar nog honderden gewonden en doden door vallen. Best heftig, want vooral in arme dorpjes heeft dit echt een enorme impact en gaat het de ontwikkeling tegen. Het tweede museum ging over de verschillende etnische groepen in Laos en hun traditionele kledingstijlen. Interessant genoeg werd er ook vaak op de bordjes gezegd hoe men tegenwoordig ook veel fabriekgemaakte kledingstukken kocht, maar die vervolgens wel nog zelf versierde. Ook die volkeren moeten natuurlijk met hun tijd meegaan. Verder hebben we nog een heerlijke Laotiaanse massage gehad, waarbij ze vooral veel stretchen en pressure points gebruiken.

Vanochtend zijn we doorgereisd naar Nong Khiaw, een schattig dorpje in de bergen. Volgende keer meer hierover!