Het paradijs

Aan alles komt een eind en helaas pindakaas ook aan dit avontuur. Terwijl ik dit schrijf, zit ik op het vliegveld in Bangkok erg verdrietig te zijn dat ik zo weer naar Nederland vlieg. Al kijk ik er natuurlijk wel erg naar uit om iedereen weer te zien. Hoe dan ook, bij dezen nog het verslag van m'n laatste week.

In het hostel in Puerto Princesa had ik een Amerikaan ontmoet en hij ging ook naar El Nido dus we hebben elkaar daar weer ontmoet en de dagen samen doorgebracht. De eerste dag hebben we vooral van het strand genoten en het (eindelijk!) heerlijke weer. El Nido is precies hoe ik me de Filipijnen had voorgesteld: prachtig helder water, grote stranden, veel palmbomen en een strakblauwe lucht. Direct bij ons hostel was al strand, maar daar was het water behoorlijk ondiep. Toen zijn we nog een eind over het strand gelopen naar een ander strand waar het wel dieper was. Vanaf daar hebben we ook nog een mooie zonsondergang gezien. Kortom een erg relaxed dagje, want hiervoor was ik bijna elke dag wel bezig met dingen en ik was wel toe aan wat ontspanning. De volgende dag hebben we een eiland tour gedaan. El Nido betekent namelijk "het nest" omdat er een hoop kleine eilandjes omheen liggen. Bij deze tour bezochten we ook prachtige stranden en meerdere lagunes. Ik ben helaas wel al voordat de tour begon op een zee-egel gaan staan. Gelukkig viel het mee en zat er alleen een kleine splinter in m'n voet, maar dat was toch niet helemaal prettig natuurlijk. Daarnaast hadden we bij één van de lagunes ook nog last van territoriale vissen en heb ik van één vissenbeet zelfs een wondje op m'n been! Afgezien van deze dingen was het een erg geslaagde dag.

De volgende ochtend nam ik om 6 uur 's ochtends samen met de Amerikaan de boot naar Coron. Daar hadden we nog even een stressmomentje. We waren daar namelijk een uur van tevoren zoals gezegd, maar natuurlijk konden we toen nog helemaal niet inchecken en moesten we alsnog een halfuur wachten. Heel veel mensen hadden hun grote koffers op een hoop voorin de lobby gezet dus dat deden wij ook. Ik was ergens gaan zitten en de Amerikaan ging nog wat eten halen. Toen het tijd was om in te checken, was de backpack van de Amerikaan ineens weg en het erge was dat hij z'n paspoort erin had zitten (niet erg verstandig natuurlijk). We hebben een tijdje gezocht en ik was uiteindelijk vast de boot opgegaan om daar te kijken en ja hoor, daar lag z'n tas gek genoeg. Heel raar dat iemand anders die mee de boot op zou nemen, maar gelukkig viel het dus mee en kwamen we er met de schrik vanaf. We kwamen laat in de ochtend aan, want de boot vertrok, zoals alles hier, niet op tijd. Die dag hebben we eigenlijk weinig gedaan, behalve het duiken voor de volgende dag geregeld, want in het stadje Coron is helaas weinig te beleven. We zijn wel nog voor zonsondergang een heuvel opgeklommen vanwaar we mooi uitzicht hadden over de naburige eilanden. Net zoals El Nido, is Coron namelijk omgeven door een hoop kleine eilandjes.

Zoals gezegd gingen we de dag daarna duiken. In de Lonely Planet was een spotgoedkope duikschool aangeraden waar je voor minder dan €20 per duik kon duiken. De reviews klonken goed, dus daar zijn we inderdaad naartoe gegaan. Het bijzondere bij Coron zijn vooral de wrakduiken. In 1944 zijn er door een Amerikaanse aanval op de Japanners een hoop schepen gezonken en daar kun je dus nu naartoe duiken. Op de boot waren er echter wat probleempjes. Er waren namelijk twee groepen, de mijne en een andere. Mijne bestond totaal uit zes mensen en één duikinstructeur, waar ik wel enigszins zenuwachtig over was, omdat we ook echt de wrakken in zouden gaan en dat toch wel een beetje spannend is met zo'n grote groep. Bij de andere groep was er één persoon die nog nooit gedoken had en een introductieduik wilde doen, terwijl de rest wel al eerder gedoken had. Ze hadden echter ook maar één duikinstructeur, waardoor iedereen gelimiteerd zou zijn door de persoon die nog nooit gedoken had, want die mag dan minder. Uiteindelijk waren ze allemaal erg boos en zijn ze weggelopen. Daarnaast had één man uit mijn groep er ook geen vertrouwen meer in en toen waren we dus ineens met vijf mensen en twee duikinstructeurs, een stuk betere verhouding! We deden drie duiken, waarvan de eerste twee wrakduiken en de laatste een koraalrifduik. Het eerste wrak was behoorlijk spannend, want de zichtbaarheid was niet heel denderend en het was ook erg nauw in het wrak, maar het was wel heel interessant om te zien. Het tweede wrak was echt geweldig. Dat was namelijk meer dan 100 meter lang en lag op z'n zij. We zijn er helemaal doorheen gezwommen en dit was gelukkig over het algemeen behoorlijk wijd dus dat was geen probleem. Omdat de wrakken er al zo lang liggen zijn ze helemaal bedekt met koraal en leven er ook veel vissen. Bovenop dit tweede wrak hadden zich enorme koraalschelpen gevormd van soms wel 2 meter in diameter, dat zag er echt heel indrukwekkend uit! De koraalrifduik was ook leuk, maar een stuk minder bijzonder.

Op onze laatste dag in Coron wilden we eigenlijk ook een eiland tour doen, want je hebt daar prachtige eilanden en in de buurt van Coron zelf is nauwelijks strand en war er is, is niet echt de moeite waard. Het was echter helemaal betrokken en dus niet echt lekker weer om een eiland tour te doen helaas. Uiteindelijk hebben we een motor gehuurd en zijn we naar de hot springs in de buurt gereden. Dit zijn natuurlijke zoutwater bronnen waar het water wel rond de 40 graden is. Ondanks de wolken was het nog steeds best warm, dus af en toe was ik blij het water weer uit te stappen en even af te koelen in de wind. Beetje omgekeerde wereld vergeleken met het strand, waar je het water juist uit gaat omdat het te koud wordt. Op deze manier hebben we toch nog van deze dag kunnen genieten. Aan het einde van de dag nam ik de boot overnacht naar Manila. Ik heb toen afscheid genomen van de Amerikaan, want hij ging terug naar Puerto Princesa, maar ik was toen wel met een Zweed die ik in ons hostel in Corn ontmoet had. De boot zou eigenlijk om half 5 hebben moeten vertrekken en volgens opgave moesten we er deze keer zelfs twee uur van tevoren zijn. Ik wist al dat dat onzin was en was er ongeveer een uur van tevoren en uiteindelijk vertrok onze boot ook nog eens twee uur te laat. Je raakt er ondertussen wel een beetje aan gewend, maar het blijft frustrerend. De boot was vergelijkbaar met de boot die ik van Siquijor naar Bohol had genomen en ook deze keer had ik weer een lekker bedje. Het was wel een lange tocht van zo'n 15 uur, maar prima te doen.

In Manila heb ik me twee dagen vermaakt met de Zweed uit Coron. De eerste dag hebben we Intramuros bezocht, het oude stadscentrum uit de koloniale tijd met nog wat oude gebouwen en een kathedraal. Daarna hebben we een taxi genomen en het duurde echt heel lang om bij het hostel te komen want het verkeer is verschrikkelijk in Manila. Gelukkig hadden we het via uber gedaan en was het een vaste prijs, want anders was de prijs enorm omhoog gegaan. 's Avonds hebben we nog samen gegeten met twee Filipijnen, want één daarvan had de Zweed eerder in Hong Kong ontmoet en de ander was een vriendin van die Filippijn. Het was erg leuk om met wat locals te praten. De volgende dag hebben we voornamelijk doorgebracht bij een rooftop pool van een hotel in de buurt. Helaas was het weer wat minder goed dan voorspeld en was het bijna de hele dag erg bewolkt, maar het was nog steeds warm dus ik heb er alsnog erg van genoten en het uitzicht was heel mooi.

Vanochtend om half zes lokale tijd zou ik eigenlijk terugvliegen naar Bangkok dus ik was om kwart voor drie opgestaan. De taxirit ging deze keer heel vlot, omdat er nauwelijks verkeer was dus dat was fijn. Toen ik ging inchecken vertelden ze me echter dat het vliegtuig al meer dan een uur vertraging zou hebben. Uiteindelijk is dit zo'n twee uur vertraging geworden, maar gelukkig kregen we wel een flesje water en wat snacks, dat was erg netjes van ze. Ik was alsnog rond tien uur in Bangkok dus de vertraging was geen ramp. Toen ben ik nog de stad in gegaan, want m'n vlucht terug naar Amsterdam zou pas rond middernacht gaan. Eerst was het compleet bewolkt en regende het zelfs dus ik dacht even dat ik binnen een paar uur weer terug naar het vliegveld zou gaan, maar daarna trok het helemaal open en werd het nog erg zonnig. Ik heb nog de laatste souvenirs weten te scoren, een monument bezocht, van de zon genoten in een parkje en heerlijk thais street food gegeten. Kortom, een erg geslaagde laatste dag. Toen ben ik weer terug gegaan naar het vliegveld en daar ging ik soepel door alle checks heen en op dit moment zit ik te wachten tot we kunnen boarden. Het zit er voor deze reis helaas op, maar ik heb er echt enorm van genoten, heel erg veel leuke mensen leren kennen en geweldige ervaringen opgedaan!