C'est fini

Helaas, helaas, helaas, het zit er nu echt op. Ik ben nu al ruim een week weer terug in Nederland, wat aan de ene kant heel vertrouwd voelt, maar toch ook heel gek. Ik begon laatst zelfs tegen iemand in het Frans te praten. Het zal dus nog wel even wennen worden na de vakantie. Hoe dan ook, bij dezen het verslag van mijn laatste twee weken in Parijs.

In mijn eennalaatste weekend ben ik naar La Défense en Fontainebleau geweest. La Défense is het gebied net ten westen van Parijs waar heel veel moderne kantoorgebouwen staan. Dat is niet altijd even mooi natuurlijk, maar het is toch wel interessant om een keer te zien. Vooral de grote boog die er staat is erg indrukwekkend en er staat ook ergens opeens een beeld van een duim, dus het is erg apart. Fontainebleau is een dorpje een stuk ten zuiden van Parijs, dat vooral erg bekend is om het kasteel en het grote bos eromheen. Ik heb samen met twee vriendinnen het kasteel en de tuinen daarvan bezocht.

Verder heb ik vrijdag 24 juni een presentatie gegeven in de onderzoeksgroep, in het Frans! Ik twijfelde eerst een beetje of ik het in het Frans of in het Engels zou doen, maar ik dacht uiteindelijk laat ik het maar gewoon proberen in het Frans en het ging best goed gelukkig. Achteraf vertelde sommige studenten dat ik een paar foutjes had gemaakt, maar ze begrepen het wel gewoon dus dat was helemaal niet erg. Ze vonden het al erg goed dat ik het in het Frans deed. Mijn begeleidster was ook erg tevreden en ik heb m’n stage afgelosten met een 82,5/100!

Gelukkig was het toen ik m’n stage had afgesloten eindelijk mooi weer, dus kon ik nog van alles buiten doen. Zo heb ik onder andere nog meer uitstapjes naar buiten Parijs gemaakt, namelijk naar Versailles en Giverny. Als je in Parijs woont, moet je natuurlijk een keer naar Versailles, maar dat had ik dus bewaard tot het mooi weer was. Het kasteel zelf vond ik erg mooi met al het marmer en goud, maar ook de tuinen zijn zeker de moeite waard om te bezoeken. Wij waren er in het weekend, want dan zijn de fonteinen aan, wat het nog een stuk mooier maakt. Verder is Giverny het plaatsje waar Monet een tijd gewoond heeft en de tuin is, waar hij veel van zijn bekende schilderijen heeft gemaakt, zoals de waterlelies. Het kostte wel even wat moeite om er te komen, want je moet eerst de trein nemen naar een plaatsje in de buurt en van daaruit gaat er een bus. Die bus ging alleen maar eens in de twee uur en wij kwamen natuurlijk precies op het verkeerde moment aan. Uiteindelijk hebben we besloten maar te gaan lopen, wat ongeveer een uur duurde, maar zo zag je ook nog wat. Het plaatsje zelf had allemaal schattige huisjes, maar vooral de tuin was echt adembenemend. Ik snap heel goed dat Monet daar zoveel van zijn schilderijen gemaakt heeft. Terug konden we gelukkig wel de bus nemen.

In Parijs zelf heb ik ook nog wat dingen gedaan die nog op mijn lijstje stonden. Zo heb ik Parijs vanuit meerdere plaatsen van boven gezien. Ik ben namelijk nog een keer de Arc de Triomphe op gegaan, heb de Notre Dame beklommen en ben op een terras van een grote modewinkel geweest van waaruit je leuk uitzicht over Parijs had. De Notre Dame heb ik wel anderhalf uur voor in de rij moeten staan, maar ik vond dat ik het toch een keer moest doen. Ondanks dat het uitzicht zelf niet zo heel spectaculair was, was het toch heel leuk, omdat je zo de waterspuwers van dichtbij kon zien.

In de laatste week ben ik ook wel 5 keer op de Quai de la Tournelle, de kade achter de Notre Dame geweest voor een apéro, want we moesten nu genieten van het mooie weer en het was ook af en toe als afscheidsfeestje als er weer iemand wegging (net als ik). Die avonden ga ik wel missen, gezellig borrelen en de zon onder zien gaan achter de Notre Dame… Zoals ik al zei gingen veel van mijn vrienden ook rond deze periode weg en 30 juni heb ik ’s middags twee van mijn beste vrienden al uitgezwaaid (niet zonder enige tranen). Dus wat dat betreft kwam het wel goed uit dat ik die avond ook wegging, want als enige achterblijven in Parijs lijkt me ook niet leuk.

Al met al was het een geweldige tijd en ik had het voor geen goud willen missen! Ik heb heel veel nieuwe vrienden gemaakt, scheikunde gestudeerd in het buitenland en in het Frans, daardoor dus ook goed Frans leren spreken en het studentenleven in Parijs ontdekt. Deze periode in mijn leven zal ik nooit vergeten. Au revoir Paris, à la prochaine!