Na regen komt zonneschijn (hoop ik)

Geen zorgen jongens, ik leef nog en ben niet verdronken tijdens de overstromingen die hier waren! Het was wel even heftig. In het begin had ik het niet eens echt door, afgezien van dat het continu regende natuurlijk. Maar als echte Nederlander neem ik dan natuurlijk nog steeds de fiets, dus ik had geen last van metro’s die niet reden. Na drie dagen regen fietste ik langs de Seine en zag ik dat de nieuwsberichten inderdaad niet overdreven waren. Alle kades waar we de week daarvoor nog onze apéro’s hielden, stonden nu onder 3 meter water. Gelukkig is er naast de lage kade vaak nog een veel hogere kade, waardoor het water op de meeste plekken in Parijs nog niet door de straten stroomde. Ik had gedacht dat het heel lang zou duren voor het niveau weer zou dalen, maar eigenlijk was het anderhalve week later al weer redelijk normaal.

Daarnaast heb ik een tijdje geleden ook opgepast bij een Vlaams gezin hier in Parijs. Nadat ik bij dat gezin op de bruiloft had opgepast, had ik tegen hen gezegd dat ik me wel aanbevolen hield als zij of vrienden van hen nog iemand nodig hadden. Op die manier had dit gezin dus contact met mij gezocht met de vraag of ik een avondje wilde oppassen op hun drie kinderen van 6 maanden, 3 jaar en 4 jaar. Het waren echt superlieve kinderen die me gelijk alles wilden laten zien en wilden spelen. Dus nu kon ik eindelijk m’n moedergevoelens weer eens kwijt, want ik mis het oppassen toch wel erg.

Van 4 t/m 8 juni was ik weer even in Nederland, zoals de meesten van jullie waarschijnlijk wel weten. Dat was trouwens echt perfecte timing, want daar was het toen heerlijk weer, terwijl het hier koud en regenachtig was. In het weekend heb ik lekker met m’n ouders en zusje gebarbecued en met vriendinnen van de middelbare school afgesproken. Maandag ben ik naar Amsterdam gegaan, waar ik ook gezellig met veel vrienden afgesproken heb en ook al m’n masterplannen met coordinatoren besproken heb. Dinsdag had ik bovendien vier meisjes te logeren, die ik ken uit Parijs. Drie daarvan waren toevallig toen al van plan naar Amsterdam te gaan en de ander had het zo uitgepland. Ik heb ze niet heel veel gezien, want m’n programma was al erg vol, maar het was wel leuk dat ik ze aan kon bieden om bij mij te slapen.

Woensdagnacht ben ik met de bus teruggegaan naar Parijs, waar ik donderdag al gelijk weer naar het lab moest. De dagen daarvoor had ik ook al niet veel geslapen, maar die avond ben ik ook nog eens naar Le Grand Show Euro 2016 gegaan, oftewel de opening voor het EK, op het Champs de Mars. Daarna was ik dus echt kapot, maar het was wel de moeite waard! Er waren eerst voornamelijk Franse artiesten, maar zelfs daar kende ik er best een aantal van omdat ik wel eens Franse muziek opgezocht had om m’n Frans te verbeteren. Het vetste was toch wel David Guetta die aan het eind een uurtje ging draaien, waarbij iedereen los ging.

Afgelopen weekend ben ik samen met twee vriendinnen naar Rennes en Mont-Saint-Michel geweest. Het weekend naar Châteaux de la Loire in het begin had ik ook samen met hen gedaan en toen hadden we al besloten dat we een weekend naar Bretagne en Normandië wilden gaan. Dat is er nu dus eindelijk van gekomen. Helaas was het wel een beetje regenachtig, maar over het algemeen viel het wel mee en was het volgens mij nog altijd beter dan in Parijs. Zaterdagochtend zijn we eerst naar Rennes gegaan, waar we de stad een beetje verkend hebben. Er zijn vooral heel veel schattige oude huisjes en wij sliepen via airbnbn ook in zo’n huisje. De trap naar boven was van hout en liep ondertussen helemaal scheef. Ik zou er niet willen wonen, maar voor een nachtje had het wel zo z’n charme. Zondagochtend zijn we door gegaan naar Mont-Saint-Michel, waar echt een typische Middeleeuwse sfeer hing. Verder was het wel goed dat we daar maar een middagje waren, want afgezien van de berg oplopen en de abdij bezoeken viel er niet erg veel te doen en waren er vooral heel veel toeristen.

Afgelopen maandag heb ik met een groepje van m’n beste vrienden van de residentie bij een ander Nederlands meisje gegeten, dat hier ook eerst woonde. We konden echter pas om 22.00 uur eten, aangezien er twee meedoen met de Ramadan, maar daarna hadden we dan ook heerlijk eten, waaronder risotto gemaakt door echte Italianen. Verder vertrekken er steeds meer mensen de laatste tijd. Twee weken geleden vertrok een Italiaanse student uit m’n onderzoeksgroep dus toen zijn we met een paar mensen uiteten gegaan bij Chez Gladine (echt een aanrader als je ooit in Parijs bent!). Afgelopen dinsdag is al een ander Italiaans meisje uit m’n residentie vertrokken en komende week vertrekken er nog meer. Het wordt dus steeds rustiger. Al komen er volgens mij ook wel nieuwe mensen bij die voor de zomer in stage in Parijs doen, maar die zie ik niet echt omdat ik zelf bijna nooit thuis ben.

Nog maar twee weekjes en dan zit ook voor mij het avontuur er alweer op, helaas helaas. Het is altijd een beetje dubbel gevoel natuurlijk. Aan de ene kant wil ik wel weer naar huis, maar na zes maanden in Parijs gewoond te hebben, voelt dit toch ook wel echt als thuis. Het is heel gek om nu rond te fietsen en te weten dat ik dit alles niet lang meer ga zien. Daarom probeer ik er nu nog maar even extra van te genieten. Ik spreek ongeveer elke dag wel af met vrienden en er staan ook nog allerlei bezoeken in en rondom Parijs op de planning van dingen die ik nog moet zien/doen. Volgende week vrijdag is al m’n laatste stagedag. Het wordt nog wel even stressen, want ik moet m’n verslag nog afmaken en een presentatie geven, maar ik heb er vertrouwen in dat het goed gaat komen. Ik blijf wel nog in Parijs t/m 30 juni, want ik heb m’n kamer toch tot dan, dus dan kan ik er maar beter van profiteren. Ik hoop dat het nog een beetje mooier weer wordt, want echt zomer kun je het nu niet noemen. Gelukkig zijn de voorspellingen meestal erger dan dat het echt is. Zo zou het de afgelopen paar dagen al elke dag regenen en stormen, maar uiteindelijk valt er vaak maar een klein buitje. Hoe dan ook, ik ga nog even uitgebreid genieten van m’n tijd hier, weer of geen weer!