¡Felices Pascuas!
Blijf op de hoogte en volg Dieuwertje
08 April 2013 | Argentinië, Buenos Aires
Hier dan eindelijk weer een nieuwe blog! Ik heb zoveel meegemaakt en nieuwe dingen gezien. Sorry alvast voor het superlange verhaal.
We zijn inderdaad zaterdag 23 maart niet meer naar La Plata gegaan dus toen kon ik het lekker rustig aan doen en even relaxen. Zondag ben ik samen met een jongen van de school naar Tigre en San Isidro gegaan. Ik was al een keer naar Tigre gegaan, maar toen was ik niet naar de bekende ‘puerto de frutos’ gegaan dus het leek me wel leuk om nog een keer te gaan. Deze keer hebben we ook een boottocht over de delta gemaakt. Vorige keer hadden we wel gekanood, maar op deze manier zie je toch een stuk meer dus dat was wel leuk. Daarna zijn we dus nog naar San Isidro gegaan, een dorpje dat tussen Buenos Aires en Tigre ligt. Daar hebben we ook nog even over een marktje gelopen en zijn nog naar een museum geweest van waar je mooi uitzicht had over de rivier. Het was toen trouwens heerlijk weer wat wel fijn is als je de hele dag buiten loopt.
Maandagmiddag had ik met twee meisjes die ik via de school ken afgesproken om onze reis met Pasen te plannen en boeken. Achteraf gezien heel stom dat we dat toen pas deden, want toen was er al veel meer vol. We kwamen er toen niet uit, omdat we eerst naar Rosario wilden, maar alle hostels al vol waren. Dus we gingen even wachten tot dinsdag, maar toen waren er ook nog eens meer bussen vol. Dinsdag had ik via couchsurfing allemaal meisjes die in Rosario wonen een berichtje gestuurd en gelukkig kon één meisje ons een slaapplaats geven van vrijdag op zaterdag! Dus dinsdagavond laat alles geboekt; was ook nog best lastig dat we op dat moment moeite hadden om het ene meisje dat ook mee zou gaan te bereiken om te vragen of zij het ermee eens was en haar gegevens waren ook nodig voor het boeken. Maar alles was dus gelukt. Woensdag en donderdag ben ik dan ook voornamelijk bezig geweest met pakken, want dit weekend moest ik ook nog eens verhuizen. Dus ik had donderdag al m’n koffer naar het nieuwe huis gebracht, zodat ik dat niet snel moest doen wanneer ik terugkwam. Op dinsdag heb ik trouwens ook nog een salsales gedaan op school. Dat was best leuk, maar wel lastig omdat het voor de jongens hun eerste les was en zij dus ook niet wisten wat ze moesten doen, terwijl zij normaal gesproken moeten leiden.
Vrijdagochtend hebben we om half 8 ’s ochtends de bus genomen. Het was ook nog even uitzoeken hoe ik daar moest komen; ik dacht eerst gewoon met de subway te gaan, maar die bleek pas vanaf 8 uur te rijden in verband met de feestdag. Gelukkig ging er gewoon een bus vlakbij naar het station. ’s Middags kwamen we toen aan in Rosario en hebben we gelijk onze spullen bij dat meisje achter kunnen laten. We hadden echt superveel geluk met haar! Ze gaf ons nota bene haar kamer zodat we daar met z’n drieën konden slapen en een sleutel van het huis. Die middag hebben we voornamelijk langs de rivier gelopen en daar ook nog een boottocht op gemaakt met een korte tussenstop op het eiland. De volgende dag zijn we naar het geboortehuis van Che Guevara gegaan, maar daar was eigenlijk niet heel veel te zien, omdat het gewoon een kamer is in een groter gebouw. Vervolgens zijn we nog naar El Monumento a la Bandera gegaan, een monument ter ere van de vlag van Argentinië, die in Rosario ontworpen is. Daarin konden we ook nog met de lift naar boven en vanaf boven had je mooi uitzicht over de stad en de rivier. Toen was het alweer tijd om naar huis te gaan, daar hebben we nog even snel een fruitsalade gegeten en vervolgens snel door naar het busstation om de bus naar Cordoba te pakken. Dat was nog een heel gedoe. Om te beginnen konden we onze stoelen niet vinden en werden we steeds van boven naar beneden gestuurd; uiteindelijk bleek dat de nummers veranderd waren. Toen hadden we eindelijk onze stoelen gevonden, lekte er vies water uit het paneel waar de lichtjes zitten. Gelukkig was de bus niet vol en konden we nog op andere plaatsen gaan zitten. Alles ging goed, hoewel er wel steeds meer water uit kwam en er dus ook nog meer mensen van achter van plaats gingen veranderen, totdat we bij de laatste stop voor Cordoba kwamen. Daar kwamen natuurlijk precies mensen in die de stoelen hadden waar wij zaten, hadden wij weer pech. Dus wij gingen aan de buschauffeur vragen wat we moesten doen en hij bood ons aan om ons op een andere bus te zetten die er een uur langer over zou doen en dan zouden we er ook nog eens een klasse op achteruit gaan. Daar hadden we natuurlijk ook geen zin in. Uiteindelijk toch nog genoeg plekken weten te vinden waarvan de stoelen in elk geval droog waren, ook al was de grond zeiknat. Toen we in Cordoba aankwamen zijn we gelijk naar het hostel gegaan en vrij snel gaan slapen. Dat ging trouwens niet helemaal makkelijk, want wij zaten juist vlak bij de keuken en open ruimte waar iedereen loopt en zit. Normaal is het ’s nachts wel stil, maar er was net een nieuwe receptionist en die zei er niks van. Ik heb nog wel redelijk geslapen, maar de andere twee niet, dus dat was wel vervelend.
Op zondag hebben we een tijd door Cordoba gelopen, maar heel veel te zien en te doen was er niet. Het hielp natuurlijk ook niet dat het Pasen was, want daardoor was vrijwel alles dicht. Dus tot een uur of 3 een beetje langs de bekende dingen gelopen. Daarna teruggegaan naar het hostel om dingen voor de volgende dagen uit te zoeken en ’s avonds zijn we nog naar een marktje geweest.
Maandag wilden we naar Capilla del Monte, ‘pueblo’ (dorpje) een stuk ten noorden van Cordoba en normaal gaan de bussen best vaak, maar omdat het een feestdag was gingen ze maar elke 2 uur. Degene die toen ging zat al vol dus dan zouden we 2 uur moeten wachten op de volgende. Toen hebben we maar besloten om naar Villa Carlos Paz te gaan, een pueblo dichterbij. Daar hebben we eerst door het dorpje gelopen en zijn in de middag met een skilift een berg opgegaan. Vandaar had je echt heel mooi uitzicht over het dorpje, de rivier en de achterliggende bergen. Die avond wilden we uiteten, maar het restaurant tegenover het hostel was ineens dicht. Vervolgens hebben we nog een tijd rondgelopen, maar uiteindelijk toch empanada’s gehaald om de hoek bij het hostel.
Dinsdag zijn we toen wel naar Capilla del Monte gegaan, want we hadden maandag al kaartjes gekocht. Toen hadden we wel nog een probleem met de bus terug. Er gaat namelijk een snel bus, die er 2 uur over doet en een normale bus die er 3 uur over doet. Maar alle snelle bussen waren al vol en bij de normale bus moest je ook maar kijken of er nog plek was. We moesten natuurlijk wel op tijd terug zijn om de bus naar Buenos Aires te nemen dus toen hadden we niet zoveel tijd daar. We zijn nog naar een uitzichtpunt gegaan, maar uiteindelijk viel het best tegen; na alle uitroepen dat het zo mooi was. We zijn toen nog wel uitgebreid gaan lunchen als laatste maaltijd samen. Uiteindelijk viel het gelukkig wel mee met de bus, want we konden vrij snel een bus naar een plaatsje iets verder krijgen en die deed er dan een half uur langer over. Van daar konden we ook gelijk in een snelle bus stappen naar Cordoba, dus dat was wel fijn. Verder hebben we een rustige reis terug gehad.
Woensdagochtend kwamen we aan, toen kon ik snel even naar huis en vervolgens weer door naar school. De rest van de week heb ik eigenlijk vrij weinig gedaan. Ben een beetje bijgekomen van dit lange, drukke weekend. Vrijdag wilde ik nog naar een museum, maar dat was die dag natuurlijk net dicht om een nieuwe expositie op te stellen. Dus uiteindelijk ben ik naar een grote boekwinkel gegaan die hier in een oud theater zit. Dat was echt heel mooi om te zien! Daar heb ik nog een Spaans boek gekocht dus dat wordt een leuke uitdaging.
Zaterdag ben ik nog naar het platteland terug te gaan om N, B en M een laatste keer te zien. R en L waren er helaas niet. Ik had ze ondertussen al 5 weken niet gezien dus ik vroeg me vooral af hoe M zou reageren, of hij zich me nog wel zou herinneren. Toen hij me zag moest hij eerst nog even z’n melk opdrinken, want hij was net wakker. Maar daarna kwam hij op me afgerend, gaf me een knuffel en liet me vervolgens ook niet meer los. Hij kon ook nog steeds mijn naam zeggen, of in elk geval zijn versie van mijn naam, en dat heeft hij dan ook het hele weekend gedaan als hij me weer eens wat wilde laten zien. Ook B had me duidelijk gemist, want hij zei steeds dat ik langer moest blijven. Dat was wel erg schattig, kennelijk heb ik toch een goede indruk bij de kinderen achtergelaten.
Dit is mijn laatste week alweer hier. Volgende week maandag vlieg ik ’s avonds terug en kom dan dinsdagmiddag op Schiphol aan. Dus tot snel!
We zijn inderdaad zaterdag 23 maart niet meer naar La Plata gegaan dus toen kon ik het lekker rustig aan doen en even relaxen. Zondag ben ik samen met een jongen van de school naar Tigre en San Isidro gegaan. Ik was al een keer naar Tigre gegaan, maar toen was ik niet naar de bekende ‘puerto de frutos’ gegaan dus het leek me wel leuk om nog een keer te gaan. Deze keer hebben we ook een boottocht over de delta gemaakt. Vorige keer hadden we wel gekanood, maar op deze manier zie je toch een stuk meer dus dat was wel leuk. Daarna zijn we dus nog naar San Isidro gegaan, een dorpje dat tussen Buenos Aires en Tigre ligt. Daar hebben we ook nog even over een marktje gelopen en zijn nog naar een museum geweest van waar je mooi uitzicht had over de rivier. Het was toen trouwens heerlijk weer wat wel fijn is als je de hele dag buiten loopt.
Maandagmiddag had ik met twee meisjes die ik via de school ken afgesproken om onze reis met Pasen te plannen en boeken. Achteraf gezien heel stom dat we dat toen pas deden, want toen was er al veel meer vol. We kwamen er toen niet uit, omdat we eerst naar Rosario wilden, maar alle hostels al vol waren. Dus we gingen even wachten tot dinsdag, maar toen waren er ook nog eens meer bussen vol. Dinsdag had ik via couchsurfing allemaal meisjes die in Rosario wonen een berichtje gestuurd en gelukkig kon één meisje ons een slaapplaats geven van vrijdag op zaterdag! Dus dinsdagavond laat alles geboekt; was ook nog best lastig dat we op dat moment moeite hadden om het ene meisje dat ook mee zou gaan te bereiken om te vragen of zij het ermee eens was en haar gegevens waren ook nodig voor het boeken. Maar alles was dus gelukt. Woensdag en donderdag ben ik dan ook voornamelijk bezig geweest met pakken, want dit weekend moest ik ook nog eens verhuizen. Dus ik had donderdag al m’n koffer naar het nieuwe huis gebracht, zodat ik dat niet snel moest doen wanneer ik terugkwam. Op dinsdag heb ik trouwens ook nog een salsales gedaan op school. Dat was best leuk, maar wel lastig omdat het voor de jongens hun eerste les was en zij dus ook niet wisten wat ze moesten doen, terwijl zij normaal gesproken moeten leiden.
Vrijdagochtend hebben we om half 8 ’s ochtends de bus genomen. Het was ook nog even uitzoeken hoe ik daar moest komen; ik dacht eerst gewoon met de subway te gaan, maar die bleek pas vanaf 8 uur te rijden in verband met de feestdag. Gelukkig ging er gewoon een bus vlakbij naar het station. ’s Middags kwamen we toen aan in Rosario en hebben we gelijk onze spullen bij dat meisje achter kunnen laten. We hadden echt superveel geluk met haar! Ze gaf ons nota bene haar kamer zodat we daar met z’n drieën konden slapen en een sleutel van het huis. Die middag hebben we voornamelijk langs de rivier gelopen en daar ook nog een boottocht op gemaakt met een korte tussenstop op het eiland. De volgende dag zijn we naar het geboortehuis van Che Guevara gegaan, maar daar was eigenlijk niet heel veel te zien, omdat het gewoon een kamer is in een groter gebouw. Vervolgens zijn we nog naar El Monumento a la Bandera gegaan, een monument ter ere van de vlag van Argentinië, die in Rosario ontworpen is. Daarin konden we ook nog met de lift naar boven en vanaf boven had je mooi uitzicht over de stad en de rivier. Toen was het alweer tijd om naar huis te gaan, daar hebben we nog even snel een fruitsalade gegeten en vervolgens snel door naar het busstation om de bus naar Cordoba te pakken. Dat was nog een heel gedoe. Om te beginnen konden we onze stoelen niet vinden en werden we steeds van boven naar beneden gestuurd; uiteindelijk bleek dat de nummers veranderd waren. Toen hadden we eindelijk onze stoelen gevonden, lekte er vies water uit het paneel waar de lichtjes zitten. Gelukkig was de bus niet vol en konden we nog op andere plaatsen gaan zitten. Alles ging goed, hoewel er wel steeds meer water uit kwam en er dus ook nog meer mensen van achter van plaats gingen veranderen, totdat we bij de laatste stop voor Cordoba kwamen. Daar kwamen natuurlijk precies mensen in die de stoelen hadden waar wij zaten, hadden wij weer pech. Dus wij gingen aan de buschauffeur vragen wat we moesten doen en hij bood ons aan om ons op een andere bus te zetten die er een uur langer over zou doen en dan zouden we er ook nog eens een klasse op achteruit gaan. Daar hadden we natuurlijk ook geen zin in. Uiteindelijk toch nog genoeg plekken weten te vinden waarvan de stoelen in elk geval droog waren, ook al was de grond zeiknat. Toen we in Cordoba aankwamen zijn we gelijk naar het hostel gegaan en vrij snel gaan slapen. Dat ging trouwens niet helemaal makkelijk, want wij zaten juist vlak bij de keuken en open ruimte waar iedereen loopt en zit. Normaal is het ’s nachts wel stil, maar er was net een nieuwe receptionist en die zei er niks van. Ik heb nog wel redelijk geslapen, maar de andere twee niet, dus dat was wel vervelend.
Op zondag hebben we een tijd door Cordoba gelopen, maar heel veel te zien en te doen was er niet. Het hielp natuurlijk ook niet dat het Pasen was, want daardoor was vrijwel alles dicht. Dus tot een uur of 3 een beetje langs de bekende dingen gelopen. Daarna teruggegaan naar het hostel om dingen voor de volgende dagen uit te zoeken en ’s avonds zijn we nog naar een marktje geweest.
Maandag wilden we naar Capilla del Monte, ‘pueblo’ (dorpje) een stuk ten noorden van Cordoba en normaal gaan de bussen best vaak, maar omdat het een feestdag was gingen ze maar elke 2 uur. Degene die toen ging zat al vol dus dan zouden we 2 uur moeten wachten op de volgende. Toen hebben we maar besloten om naar Villa Carlos Paz te gaan, een pueblo dichterbij. Daar hebben we eerst door het dorpje gelopen en zijn in de middag met een skilift een berg opgegaan. Vandaar had je echt heel mooi uitzicht over het dorpje, de rivier en de achterliggende bergen. Die avond wilden we uiteten, maar het restaurant tegenover het hostel was ineens dicht. Vervolgens hebben we nog een tijd rondgelopen, maar uiteindelijk toch empanada’s gehaald om de hoek bij het hostel.
Dinsdag zijn we toen wel naar Capilla del Monte gegaan, want we hadden maandag al kaartjes gekocht. Toen hadden we wel nog een probleem met de bus terug. Er gaat namelijk een snel bus, die er 2 uur over doet en een normale bus die er 3 uur over doet. Maar alle snelle bussen waren al vol en bij de normale bus moest je ook maar kijken of er nog plek was. We moesten natuurlijk wel op tijd terug zijn om de bus naar Buenos Aires te nemen dus toen hadden we niet zoveel tijd daar. We zijn nog naar een uitzichtpunt gegaan, maar uiteindelijk viel het best tegen; na alle uitroepen dat het zo mooi was. We zijn toen nog wel uitgebreid gaan lunchen als laatste maaltijd samen. Uiteindelijk viel het gelukkig wel mee met de bus, want we konden vrij snel een bus naar een plaatsje iets verder krijgen en die deed er dan een half uur langer over. Van daar konden we ook gelijk in een snelle bus stappen naar Cordoba, dus dat was wel fijn. Verder hebben we een rustige reis terug gehad.
Woensdagochtend kwamen we aan, toen kon ik snel even naar huis en vervolgens weer door naar school. De rest van de week heb ik eigenlijk vrij weinig gedaan. Ben een beetje bijgekomen van dit lange, drukke weekend. Vrijdag wilde ik nog naar een museum, maar dat was die dag natuurlijk net dicht om een nieuwe expositie op te stellen. Dus uiteindelijk ben ik naar een grote boekwinkel gegaan die hier in een oud theater zit. Dat was echt heel mooi om te zien! Daar heb ik nog een Spaans boek gekocht dus dat wordt een leuke uitdaging.
Zaterdag ben ik nog naar het platteland terug te gaan om N, B en M een laatste keer te zien. R en L waren er helaas niet. Ik had ze ondertussen al 5 weken niet gezien dus ik vroeg me vooral af hoe M zou reageren, of hij zich me nog wel zou herinneren. Toen hij me zag moest hij eerst nog even z’n melk opdrinken, want hij was net wakker. Maar daarna kwam hij op me afgerend, gaf me een knuffel en liet me vervolgens ook niet meer los. Hij kon ook nog steeds mijn naam zeggen, of in elk geval zijn versie van mijn naam, en dat heeft hij dan ook het hele weekend gedaan als hij me weer eens wat wilde laten zien. Ook B had me duidelijk gemist, want hij zei steeds dat ik langer moest blijven. Dat was wel erg schattig, kennelijk heb ik toch een goede indruk bij de kinderen achtergelaten.
Dit is mijn laatste week alweer hier. Volgende week maandag vlieg ik ’s avonds terug en kom dan dinsdagmiddag op Schiphol aan. Dus tot snel!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
