De stad verkennen / Exploring the city
Blijf op de hoogte en volg Dieuwertje
18 Januari 2016 | Frankrijk, Parijs
For English see below
Ik ben alweer twee weken in Parijs, dus hoog tijd voor een nieuwe blog. Het gekke is dat het leven hier al bijna normaal voelt, zo snel went het. Ik hoop jullie in deze blog een beetje een indruk te geven van mijn leven.
Zoals ik in m’n vorige blog al gezegd had volg ik op dit moment drie mastervakken. Elk vak wordt op z’n eigen dag gegeven, dus ik heb eigenlijk maar drie dagen in de week college. Alle vakken die ik volg zijn op het gebied van moleculaire chemie, maar elk vak bestaat weer uit drie delen die elk door een eigen docent gegeven worden. We kijken onder andere naar de rol van metalen/metaalcomplexen in de biologie, zoals hemoglobine, in detail naar de glycolyse en citroenzuurcyclus, farmacochemie en (modellen voor) de selectiviteit van reacties. Sommige delen zijn makkelijker dan andere, maar ze zijn allemaal wel erg interessant!
In de scheikundegroep heb ik gelukkig ook al wat vrienden weten te maken. In de eerste week raakte ik met een jongen aan de praat en die vrijdag had hij me uitgenodigd om met een groepje nog wat te gaan drinken na het college. Op die manier ben ik met nog wat andere mensen in contact gekomen en hoef ik dus nooit de pauze in m’n eentje door te brengen.
Naast studeren heb ik tot nu toe ook genoeg tijd om leuke dingen te doen. Zo heb ik de Notre Dame al bezocht, ben ik de Arc de Triomphe op geweest, heb ik het Louvre en het Musée d’Orsay bezocht en heb ik op de Eiffeltoren geschaatst. Er is ook een organisatie die veel activiteiten organiseert voor buitenlandse studenten, dus dat is een leuke manier om Parijs te verkennen en vrienden te maken. Via zo’n evenement was ik er ook op gekomen om op de Eiffeltoren te gaan schaatsen. Toen ik daar aankwam stond er een groep meisjes dus ik vroeg aan hen of zij op de Eiffeltoren gingen schaatsen en dat was het geval. Later bleek echter dat ik in een groep au-pairs terecht was gekomen. Ik ben toen met hen mee gegaan, want ik kende toch ook niemand in die andere groep, dus met welke groep ik nou mee ging maakte voor mij niet uit. Daarbij kon ik wel ook met hen meepraten omdat ik natuurlijk zelf ook au-pair geweest ben. Echt schaatsen kon je het trouwens niet noemen, want het is maar een mini ijsbaan, maar het was toch leuk.
Daarnaast verplaats ik me hier tegenwoordig op de fiets! Je bent een Hollander of je bent het niet hè. Ze hebben hier een handig systeem genaamd “velib”. Je moet een abonnement kopen en dan kun je de eerste 30/45 minuten (afhankelijk van het abonnement) gratis fietsen. Dus als je hem elke keer op tijd inlevert, betaal je verder niks extra. Er is ongeveer elke 100 m een station dus dat werkt heel goed. Het enige is dat er volgens mij heel veel mensen vanaf de buitenkant van Parijs naar het centrum fietsen, waardoor er ’s middags nauwelijks fietsen zijn aan de buitenkant en juist bijna geen lege plaatsen in het centrum. Gelukkig hebben ze een app waarop je kunt zien waar er in de buurt nog fietsen, dan wel lege plaatsen zijn. Bovendien zie ik op deze manier veel meer van Parijs dan wanneer ik met de metro zou gaan en is het vaak ongeveer net zo snel.
Afgelopen woensdag was er een campus tour op mijn universiteit voor de nieuwe internationale studenten. Toen bleek dat het gebouw ontworpen was door een Zuid-Amerikaanse architect, wat ook verklaart waarom het zo ontzettend koud is, want hij had met warm weer rekening gehouden. Waarom ze besloten hadden dit ontwerp dan in Parijs te gebruiken weet niemand. Na afloop zijn we nog met z’n allen wat gaan drinken en zo heb ik ook nog wat vrienden gemaakt. Het leuke is dat de buitenlanders onderling ook vooral Frans praten! Dat heb ik nog niet eerder meegemaakt in het buitenland. Meestal is de voertaal dan gewoon Engels. Misschien komt het wel doordat we allemaal studenten zijn en het Frans toch al goed genoeg moeten beheersen aangezien de colleges in het Frans zijn.
Verder ben ik zaterdag verhuisd naar een campus. De residenties zijn eigenlijk verdeeld per nationaliteit dus ik was even bang dat ik dan met alleen maar Nederlanders zou zitten, maar gelukkig lijkt dat mee te vallen. Ik heb tot nu toe pas één ander Nederlands meisje hier ontmoet. Het gebouw is best mooi, alleen de kamer zelf is wat minder gezellig dan waar ik eerst zat. Ik kon hier nu pas in, omdat dit gebouw de afgelopen jaren gerenoveerd is en sinds afgelopen vrijdag pas weer open. In mijn kamer zit een mini badkamertje, maar die heb ik dus wel lekker voor mezelf. Het is hier gelukkig ook wat warmer dan in m’n vorige kamer, omdat het niet zo tocht. De gedeelde keuken is ook helemaal nieuw en iedereen heeft wel z’n eigen koelkastje en keukenkastje dat je op slot kunt doen. Het is nu nog even wennen hier, maar ik denk dat het wel leuk gaat worden!
Voor de mensen die het leuk vinden om een kaartje te sturen, ik ontvang ze graag want dan kan ik daar m’n kamer mee versieren! Ik ga m’n adres hier niet online zetten, maar als je dus iets wil sturen, vraag dan vooral m’n adres. Komend weekend ga ik trouwens een weekendje weg dus daar horen jullie volgende keer over!
It’s been already two weeks since I arrived here in Paris, so it’s about time for a new blog. Remarkably, I get used to living here pretty quickly, because life already starts feeling normal. In this blog, I hope to give you an impression of my life here.
As I said in my previous blog I’m following three master courses at the moment. Each course is taught on its own day, so I only have three days of classes in the week. All the courses that I’m following are on molecular chemistry, but each course actually consists of three parts again, which are each taught by another professor. Among other things we look at the role of metals/metal complexes in biology, like hemoglobin, glycolysis and the citric acid cycle are explained in detail and we look at pharmacochemistry and (models for) the selectivity of reactions. Some parts are easier than others, but they are all very interesting!
Luckily I have also made some friends in the chemistry group already. In the first week I started talking with a guy sitting next to me in class and that Friday after class he had invited me for a drink with some other students. That gave me a chance to get to know some of the other students so that I’m never alone during the breaks.
Besides studying I have enough time to do fun things. I’ve already visited the Notre Dame, climbed the Arc de Triomphe, visited the Louvre and the Musée d’Orsay and went ice-skating on the Eiffel tower. There is also an organization that organizes a lot of activities for exchange students, so that’s a nice way to discover Paris and make some friends. They also organized the event to go ice-skating on the Eiffel tower. When I got there, there was a group of girls so I asked them if they were going ice-skating, which they were. However, it turned out later that they were au pairs and not exchange students. I just went with them anyway, because I didn’t know anyone in the exchange students group so it didn’t really matter for me with which group I went. In addition, I could relate to their lives because I’ve also worked as an au pair. You couldn’t really call it ice-skating by the way, because the ice rink was super small, but it was still a lot of fun.
Furthermore, I get around nowadays by bike! I’ll never lose my Dutch roots. There’s a system here called “velib”. You have to buy a subscription and then you can cycle the first 30/45 minutes (depending on your subscription) for free. So if you return it to a station in time, you won’t pay anything extra. There’s a station almost every 100 m, so that works fine. The only problem is that there are a lot of people who cycle from the outskirts to the center of Paris, which means that there are hardly any bicycles left in the outskirts in the afternoon, while there are hardly any empty places in the center. Fortunately, there is an app on which you can see how many bicycles or spaces there are at all stations. Besides, this allows me to see a lot more of Paris than I would if I’d take the metro and it’s often just as quick.
Last Wednesday there was a campus tour at my university for all the new international students. It turned out that the building was designed by a South-American architect, which explains why it’s extremely cold, because he designed it for warm weather. Why they used his design in Paris no one knows. Afterwards, we went for a drink and I made some more friends. I really like that all the international students speak French among each other. I’ve never experienced that before. Usually international people just speak English among each other. Maybe it’s because we’re all students and everyone has to have a certain level of French already as all the classes are taught in French.
Finally, I’ve moved to a campus last Saturday. The residences are according to nationality, so I was afraid I would just live with other Dutch but fortunately that doesn’t seem to be the case. I’ve only met one other Dutch girl so far. The building is pretty nice, but the room is still a bit impersonal and very brown. I could only move in here this weekend because the building has been closed for years in order to renovate it and it only opened again last Friday. In my room there is a tiny bathroom, but that’s ok because I don’t have to share it. Fortunately it’s also warmer here than in my previous room, since there’s not as much draught. The shared kitchen is also completely new and everyone has their own fridge and cupboard that you can lock. I still have to get used to it here but I think it’s going to be fun!
For the people who like sending cards, I really like receiving them because I can use them to decorate my room! I won’t post my address on here, but if you want to send something, don’t hesitate to ask for my address. By the way, this weekend I will go on a weekend trip, so I will tell you more about that in my next blog!
Ik ben alweer twee weken in Parijs, dus hoog tijd voor een nieuwe blog. Het gekke is dat het leven hier al bijna normaal voelt, zo snel went het. Ik hoop jullie in deze blog een beetje een indruk te geven van mijn leven.
Zoals ik in m’n vorige blog al gezegd had volg ik op dit moment drie mastervakken. Elk vak wordt op z’n eigen dag gegeven, dus ik heb eigenlijk maar drie dagen in de week college. Alle vakken die ik volg zijn op het gebied van moleculaire chemie, maar elk vak bestaat weer uit drie delen die elk door een eigen docent gegeven worden. We kijken onder andere naar de rol van metalen/metaalcomplexen in de biologie, zoals hemoglobine, in detail naar de glycolyse en citroenzuurcyclus, farmacochemie en (modellen voor) de selectiviteit van reacties. Sommige delen zijn makkelijker dan andere, maar ze zijn allemaal wel erg interessant!
In de scheikundegroep heb ik gelukkig ook al wat vrienden weten te maken. In de eerste week raakte ik met een jongen aan de praat en die vrijdag had hij me uitgenodigd om met een groepje nog wat te gaan drinken na het college. Op die manier ben ik met nog wat andere mensen in contact gekomen en hoef ik dus nooit de pauze in m’n eentje door te brengen.
Naast studeren heb ik tot nu toe ook genoeg tijd om leuke dingen te doen. Zo heb ik de Notre Dame al bezocht, ben ik de Arc de Triomphe op geweest, heb ik het Louvre en het Musée d’Orsay bezocht en heb ik op de Eiffeltoren geschaatst. Er is ook een organisatie die veel activiteiten organiseert voor buitenlandse studenten, dus dat is een leuke manier om Parijs te verkennen en vrienden te maken. Via zo’n evenement was ik er ook op gekomen om op de Eiffeltoren te gaan schaatsen. Toen ik daar aankwam stond er een groep meisjes dus ik vroeg aan hen of zij op de Eiffeltoren gingen schaatsen en dat was het geval. Later bleek echter dat ik in een groep au-pairs terecht was gekomen. Ik ben toen met hen mee gegaan, want ik kende toch ook niemand in die andere groep, dus met welke groep ik nou mee ging maakte voor mij niet uit. Daarbij kon ik wel ook met hen meepraten omdat ik natuurlijk zelf ook au-pair geweest ben. Echt schaatsen kon je het trouwens niet noemen, want het is maar een mini ijsbaan, maar het was toch leuk.
Daarnaast verplaats ik me hier tegenwoordig op de fiets! Je bent een Hollander of je bent het niet hè. Ze hebben hier een handig systeem genaamd “velib”. Je moet een abonnement kopen en dan kun je de eerste 30/45 minuten (afhankelijk van het abonnement) gratis fietsen. Dus als je hem elke keer op tijd inlevert, betaal je verder niks extra. Er is ongeveer elke 100 m een station dus dat werkt heel goed. Het enige is dat er volgens mij heel veel mensen vanaf de buitenkant van Parijs naar het centrum fietsen, waardoor er ’s middags nauwelijks fietsen zijn aan de buitenkant en juist bijna geen lege plaatsen in het centrum. Gelukkig hebben ze een app waarop je kunt zien waar er in de buurt nog fietsen, dan wel lege plaatsen zijn. Bovendien zie ik op deze manier veel meer van Parijs dan wanneer ik met de metro zou gaan en is het vaak ongeveer net zo snel.
Afgelopen woensdag was er een campus tour op mijn universiteit voor de nieuwe internationale studenten. Toen bleek dat het gebouw ontworpen was door een Zuid-Amerikaanse architect, wat ook verklaart waarom het zo ontzettend koud is, want hij had met warm weer rekening gehouden. Waarom ze besloten hadden dit ontwerp dan in Parijs te gebruiken weet niemand. Na afloop zijn we nog met z’n allen wat gaan drinken en zo heb ik ook nog wat vrienden gemaakt. Het leuke is dat de buitenlanders onderling ook vooral Frans praten! Dat heb ik nog niet eerder meegemaakt in het buitenland. Meestal is de voertaal dan gewoon Engels. Misschien komt het wel doordat we allemaal studenten zijn en het Frans toch al goed genoeg moeten beheersen aangezien de colleges in het Frans zijn.
Verder ben ik zaterdag verhuisd naar een campus. De residenties zijn eigenlijk verdeeld per nationaliteit dus ik was even bang dat ik dan met alleen maar Nederlanders zou zitten, maar gelukkig lijkt dat mee te vallen. Ik heb tot nu toe pas één ander Nederlands meisje hier ontmoet. Het gebouw is best mooi, alleen de kamer zelf is wat minder gezellig dan waar ik eerst zat. Ik kon hier nu pas in, omdat dit gebouw de afgelopen jaren gerenoveerd is en sinds afgelopen vrijdag pas weer open. In mijn kamer zit een mini badkamertje, maar die heb ik dus wel lekker voor mezelf. Het is hier gelukkig ook wat warmer dan in m’n vorige kamer, omdat het niet zo tocht. De gedeelde keuken is ook helemaal nieuw en iedereen heeft wel z’n eigen koelkastje en keukenkastje dat je op slot kunt doen. Het is nu nog even wennen hier, maar ik denk dat het wel leuk gaat worden!
Voor de mensen die het leuk vinden om een kaartje te sturen, ik ontvang ze graag want dan kan ik daar m’n kamer mee versieren! Ik ga m’n adres hier niet online zetten, maar als je dus iets wil sturen, vraag dan vooral m’n adres. Komend weekend ga ik trouwens een weekendje weg dus daar horen jullie volgende keer over!
It’s been already two weeks since I arrived here in Paris, so it’s about time for a new blog. Remarkably, I get used to living here pretty quickly, because life already starts feeling normal. In this blog, I hope to give you an impression of my life here.
As I said in my previous blog I’m following three master courses at the moment. Each course is taught on its own day, so I only have three days of classes in the week. All the courses that I’m following are on molecular chemistry, but each course actually consists of three parts again, which are each taught by another professor. Among other things we look at the role of metals/metal complexes in biology, like hemoglobin, glycolysis and the citric acid cycle are explained in detail and we look at pharmacochemistry and (models for) the selectivity of reactions. Some parts are easier than others, but they are all very interesting!
Luckily I have also made some friends in the chemistry group already. In the first week I started talking with a guy sitting next to me in class and that Friday after class he had invited me for a drink with some other students. That gave me a chance to get to know some of the other students so that I’m never alone during the breaks.
Besides studying I have enough time to do fun things. I’ve already visited the Notre Dame, climbed the Arc de Triomphe, visited the Louvre and the Musée d’Orsay and went ice-skating on the Eiffel tower. There is also an organization that organizes a lot of activities for exchange students, so that’s a nice way to discover Paris and make some friends. They also organized the event to go ice-skating on the Eiffel tower. When I got there, there was a group of girls so I asked them if they were going ice-skating, which they were. However, it turned out later that they were au pairs and not exchange students. I just went with them anyway, because I didn’t know anyone in the exchange students group so it didn’t really matter for me with which group I went. In addition, I could relate to their lives because I’ve also worked as an au pair. You couldn’t really call it ice-skating by the way, because the ice rink was super small, but it was still a lot of fun.
Furthermore, I get around nowadays by bike! I’ll never lose my Dutch roots. There’s a system here called “velib”. You have to buy a subscription and then you can cycle the first 30/45 minutes (depending on your subscription) for free. So if you return it to a station in time, you won’t pay anything extra. There’s a station almost every 100 m, so that works fine. The only problem is that there are a lot of people who cycle from the outskirts to the center of Paris, which means that there are hardly any bicycles left in the outskirts in the afternoon, while there are hardly any empty places in the center. Fortunately, there is an app on which you can see how many bicycles or spaces there are at all stations. Besides, this allows me to see a lot more of Paris than I would if I’d take the metro and it’s often just as quick.
Last Wednesday there was a campus tour at my university for all the new international students. It turned out that the building was designed by a South-American architect, which explains why it’s extremely cold, because he designed it for warm weather. Why they used his design in Paris no one knows. Afterwards, we went for a drink and I made some more friends. I really like that all the international students speak French among each other. I’ve never experienced that before. Usually international people just speak English among each other. Maybe it’s because we’re all students and everyone has to have a certain level of French already as all the classes are taught in French.
Finally, I’ve moved to a campus last Saturday. The residences are according to nationality, so I was afraid I would just live with other Dutch but fortunately that doesn’t seem to be the case. I’ve only met one other Dutch girl so far. The building is pretty nice, but the room is still a bit impersonal and very brown. I could only move in here this weekend because the building has been closed for years in order to renovate it and it only opened again last Friday. In my room there is a tiny bathroom, but that’s ok because I don’t have to share it. Fortunately it’s also warmer here than in my previous room, since there’s not as much draught. The shared kitchen is also completely new and everyone has their own fridge and cupboard that you can lock. I still have to get used to it here but I think it’s going to be fun!
For the people who like sending cards, I really like receiving them because I can use them to decorate my room! I won’t post my address on here, but if you want to send something, don’t hesitate to ask for my address. By the way, this weekend I will go on a weekend trip, so I will tell you more about that in my next blog!
-
28 Januari 2016 - 23:04
Ria Ruiter - De Jong:
Zo Dieuwertje, leuk om jouw verslag te lezen. Ik wil je nog even vertellen dat ik vorige week donderdag bij jouw oma Truusje op bezoek ben geweest. Leuk hè. We hebben een hele leuke dag gehad en heel veel met elkaar gesproken, gezellig even gewinkeld en ergens een heerlijke lunch genuttigd.
Dit moeten we vaker doen.
Een hele fijne tijd verder in Parijs.
Liefs,
Ria.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
