Laatste avonturen in DC

M’n tijd in de VS zit er helaas alweer op, maar wat heb ik het leuk gehad! Hierbij het verslag over m’n laatste avonturen.

Vrijdag heb ik samen met de andere internationale studenten een barbecue georganiseerd waar de meeste van m’n vrienden die er nog waren naar toe zijn gekomen dus dat was een mooie afsluiting. Daarna heb ik nog vier uurtjes kunnen slapen voordat ik alweer op moest om de laatste spullen te pakken en naar het vliegveld te gaan. M’n vlucht verliep voorspoedig en ik kon ook makkelijk met de metro van het vliegveld naar m’n hostel komen in Washington. Op weg heb ik ook nog een goede daad gedaan, want ik heb een oud vrouwtje geholpen dat niet snapte hoe de metro werkte en ze was helemaal verbaasd dat ik dat als niet-Amerikaan zo goed wist.

Omdat ik zo vroeg aankwam, kon ik m’n kamer nog niet in dus nadat ik me omgekleed had, ben ik gelijk de stad in gegaan. Ik heb eerst een deel over de National Mall gelopen, waar alle belangrijke musea en regeringsgebouwen op en omheen zitten. Vervolgens ben ik naar Georgetown gegaan, maar dat viel een beetje tegen omdat daar voornamelijk dure winkels zitten en ik had al best wel veel gekocht. Van daaruit ben ik naar Arlington Cemetery gelopen, wat best een eindje is. Arlington Cemetery was echt heel indrukwekkend! Ik heb ook nog het bekende “changing of the guards” bij the Tomb of the Unknown Soldier gezien en het graf van president John Kennedy en familie.

De volgende dag ben ik eerst naar het Museum of Natural History gegaan en daarna heb ik een walking tour gedaan, die langs alle bekende memorials op de National Mall ging. Ik heb toen ontzettend veel van geleerd over de geschiedenis van de VS, want daar wist ik eigenlijk maar weinig vanaf. De gids was een geschiedenisleraar dus die vertelde het allemaal heel leuk en enthousiast. Na de walking tour ben ik wat gaan eten en daarna weer teruggegaan naar de Lincoln memorial want die was zelf mooi verlicht ’s avonds en van daaruit had je mooi uitzicht op het eveneens verlichte Washington Monument dat gereflecteerd werd in de reflecting pool voor de Lincoln memorial.

Maandag en dinsdag was het iets minder lekker weer, maar dat kwam juist wel goed uit, want die dagen heb ik voornamelijk binnen doorgebracht. Ik ben nog een keer naar het Museum of Natural History geweest, want de eerste keer had ik daar niet zoveel tijd en verder naar het Museum of Air and Space, het Museum of American History en binnenin de Capitol en de Library of Congress. Helaas kon ik de dome van de Capitol niet zien, omdat ze die aan het verbouwen zijn, maar verder was het een erg leuke en leerzame trip.

Woensdagochtend was ik op tijd naar het vliegveld gegaan. Ik was er netjes twee uur van te voren, maar uiteindelijk was ik binnen drie kwartier bij de gate dus moest ik een tijdje wachten. Ik had een overstap van zes uur in Philadelphia en kwam toen donderdagochtend aan in Amsterdam. Een vriend kwam me van het vliegveld ophalen en toen zijn we naar mijn huis gegaan waar ik wat spullen heb gedumpt en we hebben lekker geluncht op een terrasje in de Javastraat. Het was wel gek om daar weer te zijn na zoveel tijd. Daarna moest ik alweer terug naar het vliegveld want ’s middags zou ik naar Toulouse vliegen waar m’n ouders en zusje me op zouden halen. We gingen redelijk op tijd weg, maar na een kwartiertje kregen we de mededeling dat er iets mis was met de luchtdruk en airconditioning in het vliegtuig. Ze hadden het onder controle, maar voor de zekerheid moesten we terug naar Schiphol. Voordat we daar konden landen moesten we eerst nog wat rondjes vliegen, dus een uur nadat we vertrokken waren, waren we weer terug bij af. Uiteindelijk hebben ze toen een ander vliegtuig voor ons klaargemaakt en zijn we alsnog veilig in Toulouse aangekomen, maar wel drie uur later dan gepland. Hoe dan ook, het is allemaal goed gekomen en ik ben hier nu. Het enige jammere is dat het weer niet zo denderend is, maar vanaf morgen wordt het alleen maar beter gelukkig.

Het voelt nu nog steeds een beetje alsof ik vakantie heb en hierna weer terug zal gaan naar Rochester om daar verder te gaan met m’n studie. Het lastigste van in het buitenland wonen vind ik toch wel het afscheid nemen elke keer, maar het leuke is dat ik ondertussen vrienden over een groot deel van de wereld heb en gelukkig is het tegenwoordig met alle technologie makkelijk om contact te houden. Ik ben in elk geval heel blij dat ik dit gedaan heb en wie weet komt er nog wel eens een vervolg.